Wie oefent in verplaatsing kan het op den duur vanzelf

Voor de deur slaan ze een jongen met houten lepels op zijn hoofd
Tanzen Cowboy! Sleep hem naar de straat en schop – ze schoppen

en ik werd per ongeluk geboren terwijl ik de andere kant op keek
terwijl ik naar de anderen keek om te zien hoe ik moest leven.

Stampvoetend sta ik onder de blauwe klamboe
waarom sluit je mij hier op
waarom ben ik jouw huisdier
dagenlang hoor ik stemmen op de veranda
halve woorden waarmee ik mijn cel bekleed. 

Er is niet veel nodig om ongenoegen in burchten te veranderen
dan was jij de vijand
ja maar ik hou van je
kan wel waar zijn maar iemand moet het doen en jij bent zwart en mager.

Ik ren de straat op – vliegensvlug stoppen ze de lepels in hun holsters
ze laten hem gaan de dief die zijn kinderen wil voeden zijn aderen.

Nu de wereld een oven wordt zie ik kans om te ontsnappen
mijn verhitte moleculen neem ik mee naar een vers lichaam



Reacties zijn gesloten.